Βαρύ πιοτό φέρτε να πιω, μήπως και ξεθυμάνω
νομίζω πως θα εκραγώ, στον πόνο μου απάνω
φωτιά που καίει το στήθος μου και την καρδιά ματώνει
μες σ’ έναν κόσμο ψεύτικο που τόσο με πληγώνει.

Να τραγουδήσω δυνατά μια ζειμπεκιά να ρίξω
με μια ανάποδη στροφή όλα να τα γκρεμίσω
δε θέλω να’ ναι πλάι μου, κανείς όταν χορεύω
να ζω σε κόσμο ψεύτικο, μου το απαγορεύω.

Βαρύ πιοτό φέρτε να πιω, να πιω να γίνω λιώμα
να μην ακούω ψέματα απ’ τα ψηλά μπαλκόνια
στις γειτονιές να περπατώ και όχι στα σαλόνια
σιχάθηκα τα λόγια τους που σκάνε σαν μπαλόνια.