Μου το’ λεγαν οι φίλοι μου, ποτέ να μη συγκρίνεις
Τους έρωτες που έρχονται με εκείνους που αφήνεις.
Ήταν στεγνό το στόμα μου και πριν το μετανιώσω,
Έσπρωξα τα δυο χείλη μου, με άλλα για να ενώσω.
Κι είναι στο βάθος του μυαλού, εκεί, που ζουν τα λάθη
Κι όλο μου ψιθυρίζουνε «Ζήτα της να ξανάρθει…»
Κι αν γυρίσεις για ένα λόγο να το κάνεις τελικά, γιατί σ’ άλληνε δε βρήκα
τα δικά σου τα φιλιά.

Καλά τα λεν οι φίλοι σου α άκουσε κι εμένα
Και μη θαρρείς πως έμεινα με χέρια σταυρωμένα.
Άντρες περάσανε πολλοί, διάφορες ηλικίες
Κι απ’ όταν το διαλύσαμε ακούω κολακείες.
Το πήρα απόφαση λοιπόν, πρέπει να προχωρήσω…
Συγχώρα με, μα δεν μπορώ κοντά σου να γυρίσω.
Μα…. Αν γυρίσω για ένα λόγο θα το κάνω τελικά, γιατί σ’ άλλονε δε βρήκα
τα δικά σου τα φιλιά.