Εμείς που ήπιαμε τον πόνο στάλα – στάλα ,
Μεσ’ τη ζωή που δεν μας έδωσε πολλά ,
Ποτέ δεν μάθαμε τα λόγια τα μεγάλα ,
Εμείς τον πόνο μάθαμε να κάνουμε χαρά.

Κι αν δεν ξημέρωσε για μας
Μην κουραστείς να μ’ αγαπάς
Να `σαι ένα τραγούδι της καρδιάς
Κι αν δεν ξημέρωσε για μας
Κι αν δεν ξημέρωσε για μας.

Εμείς το δάκρυ μας το κάναμε ψιχάλα
Και το αφήσαμε να στάζει στην καρδιά
Κι αν δε χωρέσαμε σε όνειρα μεγάλα
Εμείς τον πόνο μάθαμε να κάνουμε χαρά .

Κι αν δεν ξημέρωσε για μας
Μην κουραστείς να μ’ αγαπάς
Να `σαι ένα τραγούδι της καρδιάς
Κι αν δεν ξημέρωσε για μας
Κι αν δεν ξημέρωσε για μας.