Ζωγράφισα τη νύχτα
με κόκκινο γαλάζιο
και ζήλεψαν τ’ αστέρια
που τα σκοτάδια βγάζω
ζήλεψε κι ο ήλιος
που χάλασα την τάξη
και μου `πε πως θα ρίξει
φωτιά για να με κάψει.

Όσο ο κόσμος μάτια μου
στο πουθενά πλανιέται
άλλος θα ζει με ψέματα
κι άλλος θα τύρρανιέται
Όσο μεσ’ στα σκοτάδια μου
θα μου ζητούν να μείνω
τόσο τη νύχτα μάτια μου
με χρώματα θα ντύνω.


Περπάτησα μονάχος
αντίθετα τους δρόμους
και θύμωσε ο νόμος
που δεν τηρώ τους νόμους
Φοβήθηκε κι ο σκλάβος
το ανοικτό κελί του
και μ’ έπιασε απ’ το χέρι
να μπω στη φυλακή του.