Λικνίζεσαι τις Κυριακές σε μουσικές του δρόμου
και η ζωή που κουβαλάς μοιάζει ταινία τρόμου
πάντα τα φώτα κυνηγάς τους προβολείς γυρεύεις
κι όταν τις γάμπες σου κουνάς όλον τον κόσμο έχεις.

Ό,τι κι αν γίνει εσύ θα χεις την ευθύνη
μέσα στη δίνη του κορμιού σου χαθώ.

Από του πόντου της ακτές κι από λιμάνια ξένα
λες πως θα κλείσεις τις πληγές που άνοιξες σε μένα
θα βάλεις όλα σου τα στρας σαν πρωινό θα φέξεις
κι όταν τις γάμπες σου κουνάς, θαρρείς πως θα με μπλέξεις.

Ό,τι κι αν γίνει εσύ θα χεις την ευθύνη
μέσα στη δίνη του κορμιού σου χαθώ.