Γιατί πάντα λέω θλιμμένα τραγούδια
Γιατί πάντα ψάχνω τι υπάρχει μετά τη στροφή
Γιατί πάντα βρίσκω τα ίδια λουλούδια
Γιατί δεν αντέχω μα κι αγαπώ τη σιωπή.

Γιατί πάντα η ψύχη θα ψάχνει καλοκαίρι
Γιατί το μονός πάντοτε θα χάνει απ το μαζί
Γιατί μπορεί ένας άνθρωπος την άνοιξη να φέρει
Γιατί πίσω απ όλα αυτά κρύβεσαι εσύ.

Γιατί κυνήγα τις μέρες που φεύγουν
Γιατί καίει πάντα μέσα μου η ίδια φωτιά
Γιατί ακόμα βλέπω τις σκιές των ανεμών
Και μεταμορφώνομαι στην ίδια κάρδια.