Θα βάλω μέσα στη βαλίτσα, τ’ απαραίτητα
θα πάρω τα παράπονά μου, τα αμέτρητα.
Δε με κρατάει ούτε το κλάμα ούτε η συγγνώμη σου
δε μ’ ενδιαφέρει τώρα πια ούτε η γνώμη σου.

Θα πάρω σήμερα, το πρώτο αεροπλάνο
και μη σε νοιάζει που θα πάω, και τι θα κάνω.
Θα φύγω στ’ άγνωστο, παρέα με μια ελπίδα
πως θα ξεχάσω και την ώρα, που σε είδα.

Θα σβήσω το τηλέφωνό σου, κι όσα ζήσαμε
δε θέλω τίποτα δικό σου, τερματίσαμε.
Δε με κρατάει ούτε το κλάμα ούτε η συγγνώμη σου
δε μ’ ενδιαφέρει τώρα πια ούτε η γνώμη σου.

Θα πάρω σήμερα, το πρώτο αεροπλάνο
και μη σε νοιάζει που θα πάω, και τι θα κάνω.
Θα φύγω στ’ άγνωστο, παρέα με μια ελπίδα
πως θα ξεχάσω και την ώρα, που σε είδα.