Κύριε,
είχα μια ζεστή καρδιά
σκεπασμένη με κεραμίδια
στην άλλη άκρη της πολιτείας.

Κύριε,
αγαπούσα τα πουλιά
χαιρετούσα τους ανέμους
και μεγάλωνα.

Κύριε,
τα βράδια που άναβες τ’ αστέρια σου
κι εγώ τη μικρή μου λάμπα,
άνοιγε όλα μου τα όνειρα βεντάλια.
Κι είχα πολλά όνειρα, Κύριε,
τόσα πολλά που γέμισε η κάμαρά μου.
Και δε χωρούσαν τα έπιπλα
και τα παπούτσια μου,
έπειτα δε χωρούσε κι εμένα.