Ζάλη μεγάλη έχω στο κεφάλι
και σκοτούρα στην ψυχή,
κάποιο φουστάνι πείσματα μου κάνει
κι όλο είμαι στην αρχή.

Αδερφέ μου, κομπολόι έχω κάνει τους καημούς
και παρτίδες έχω ανοίξει με τους αναστεναγμούς,
και παρτίδες έχω ανοίξει με τους αναστεναγμούς.

Πρώτο σοκάκι, δεύτερο πορτάκι,
τριγυρίζω να με δει,
μα το φουστάνι πάει να με τρελάνει,
είμαι άτυχο παιδί.

Αδερφέ μου, κομπολόι έχω κάνει τους καημούς
και παρτίδες έχω ανοίξει με τους αναστεναγμούς,
και παρτίδες έχω ανοίξει με τους αναστεναγμούς.