Από σένα κρατιέμαι, από `κείνο το βλέμμα
απ’ τ’ αθώα σου λόγια που με κόβουν στα δυο,
απ’ αυτά που θυμάσαι κι εγώ πάντα ξεχνάω
από σένα κρατιέμαι κι έτσι μένω εδώ.

Από σένα κρατιέμαι, στη φωτιά να μην πέσω
και στα άπειρα πάθη να μην παραδοθώ,
από ένα σου γέλιο, από ένα σου χάδι
από σένα κρατιέμαι και με μένα απορώ.

Από σένα κρατιέμαι, να το μάθεις δε θέλω
μη σκιαχτείς, μην τρομάξεις, μην τυχόν και σκεφτείς
πως θα έρθει μια μέρα που θα θέλεις να φύγεις
«άλλο δε σε σηκώνω», να `ρθεις να μου πεις.