Όταν ο έρωτας πεθαίνει πού πηγαίνει
κι όσα μαρτύρησε στη γη ποιος τα μετρά;
Λεν πως αγιάζει και στον πάνω κόσμο βγαίνει.
Τον λεν αγάπη αυτοί που ξέρουν πιο καλά.

Όταν ο έρωτας πεθαίνει πού πηγαίνει
κι όσους βασάνισε ποιος δεν τους συμπονεί;
Οι αμαρτωλοί λένε πως σ’ άλλο σώμα μπαίνει,
πως μες την κόλαση γεννιέται το φιλί.

Σε ποιο ζεστό κορμί να μπήκε κι ο δικός μου
που με τραβάει απ΄την αγάπη σου μακριά;
Αχ να μη δώσει να τον ανταμώσω φως μου
κι απ΄τον παράδεισο βρεθούμε στη φωτιά.

Όταν ο έρωτας πεθαίνει περιμένει
σαν κοτσανάκι να πετάξει τον ανθό.
Mες το μπουμπούκι του όλοι είμαστε κλεισμένοι
κι όλοι φυτρώνουμε καινούριοι σαν κι αυτόν.