Λουλούδι που σαι αμοναχό
και με καταλαβαίνεις
την μυρωδιά σου δίνε της
όποτε την εβλέπεις.

Κι αν θα `ρθει πες της μη ντραπεί
να'ρθει να σε μυρίσει
θα΄ναι αιτία και αφορμή
κι έμενα να φιλήσει.

Μα μην της πεις ποτέ πόσο σ'εσένα μοιάζει
πως όντε την θωρώ ο κόσμος μ’ αγκαλιάζει.

Κι όντε τα μάτια της κλειστά
τα χει σαν σε μυρίσει
τότε σιωπή θα επικρατεί
σε ολόκληρη τη φύση.

Κι άμα διψάς λουλούδι μου
νερό να πιεις θα γίνει
και μην ξεχνάς πως κάποτε
λουλούδι ήταν κι εκείνη.

Μα μην της πεις ποτέ πόσο σ'εσένα μοιάζει
πως όντε την θωρώ ο κόσμος μ’ αγκαλιάζει.