Ντροπή σου τέτοια μέρα, δυο βήματα πιο πέρα,
σχεδόν να με προσβάλλεις και να γελάς,
στις πέτρες περπατούσα γιατί σε αγαπούσα
κιι εσύ, αυτό που είχα μου το χαλάς.

Για τρία τέταρτα, εσύ κοιτούσες κάποιον άλλον,
και δεν τ’ ανέχομαι, μου έκανες κακό μεγάλο,
μη στέκεσαι χωρίς ντροπή απέναντί μου
και φύγε απ’ τη γιορτή μου,
για τρία τέταρτα, εσύ κοιτούσες κάποιον άλλον,
και δεν τ’ ανέχομαι, μου έκανες κακό μεγάλο,
μη στέκεσαι χωρίς ντροπή απέναντί μου
και δώσ’ μου το κλειδί μου.

Μια μέρα μες στο χρόνο εγώ γιορτάζω μόνο
κι αυτή τη μέρα βρήκες και με πονάς,
τα χαιρετίσματά μου σου στέλνει η καρδιά μου,
να ζεις, να με θυμάσαι εκεί που πας.

Για τρία τέταρτα, εσύ κοιτούσες κάποιον άλλον,
και δεν τ’ ανέχομαι, μου έκανες κακό μεγάλο,
μη στέκεσαι χωρίς ντροπή απέναντί μου
και φύγε απ’ τη γιορτή μου,
για τρία τέταρτα, εσύ κοιτούσες κάποιον άλλον,
και δεν τ’ ανέχομαι, μου έκανες κακό μεγάλο,
μη στέκεσαι χωρίς ντροπή απέναντί μου
και δώσ’ μου το κλειδί μου,
και δώσ’ μου το κλειδί μου,
και δώσ’ μου το κλειδί μου.