Διασκευή από Νίκο Στρατάκη

Ένα παλληκάρι είκοσι χρονώ
τ’ άρματα του δώσαν για τον πόλεμο.

Πόλεμο δεν βρήκε πίσω γύρισε,
στα μισά του δρόμου νεροδίψασε.

Έσκυψε να πιει νερό στο Γκιουλ Μπαξέ,
και΄κεί μία σφαίρα τόνε λάβωσε.

Είχε κι ένα φίλο που τον έκλαιγε,
μη με κλαις βρε φίλε μη με κλαις.

Σύρε πες στην μάν μ’ τη μπαμπόγρια
και στην αδερφή μου την καλόγρια.

Θέλει ας βάλει μαύρα θέλει ας παντρευτεί,
μένα με σκοτώσανε στο Γκιουλ Μπαξέ.