Η ζωή θέλει δυο για ν’ αντέξει το όνειρο.
αν σου λείψω και ψάξεις μίλησέ μου με πράξεις
Κι έτσι θα βρω διέξοδο σ’ ένα χαμόγελο
η αιτία να γίνει για πορείες που σμίγει.

Κι όταν θα με πάρεις αγκαλιά
με μια ανάσα πόσα βγαίνουνε φιλιά
να σου δώσω.
Κι όταν θα σε βλέπω από μακριά,
θα προσμένω μια σου λέξη, μια ματιά
να μου τάξεις πως υπάρχει μετά.

Ώρες περνώ παρέα μ’ ένα ραδιόφωνο.
τα τραγούδια εικόνες και τα μάτια μου οθόνες,
προβάλλουν μελό ήρωες που αναζητούν σκοπό
σε φιλιά κι υποσχέσεις από εφήμερες σχέσεις.

Μα σαν έρθεις και με πάρεις αγκαλιά
με μια ανάσα πόσα βγαίνουνε φιλιά
να σου δώσω.
Κι όταν θα σε βλέπω από μακριά
θα προσμένω μια σου λέξη, μια ματιά
να μου τάξεις πως υπάρχει μετά.