Κάποια νύχτα πάνε χρόνοι
της μανούλας μου οι πόνοι
το θελήσαν να φανερωθώ
και να βγω στον κόσμο ετούτο εδώ.

Αχ, μου `δώσαν και δυο ονόματα
ένα μεγάλο, ένα μικρό.
Βάλε Θεέ το χέρι σου,
αχ, ζωή πολλά φορτώθηκα
ψαράκι που αγκιστρώθηκα
κι έφτασα στο πανέρι σου.

Αχ, που με βγάλανε οι δρόμοι,
γράμματα, σχολειό και νόμοι
πάγια συμβάσεις κι αριθμοί
την αλήθεια ποιος θα μου την πει.

Τώρα με δυο ονόματα
όλοι μου λεν κονόμα τα
Βάλε Θεέ το χέρι σου,
αχ, ζωή πολλά φορτώθηκα
ψαράκι που αγκιστρώθηκα
κι έφτασα στο πανέρι σου.