Το σπίτι μου το έχτισα
κοντά σ’ ένα ποτάμι
που όλο τον κόσμο γύρισε
και θέλει να πεθάνει.

Κόκκινο βλέπω, κόκκινο παντού
κι ο ήλιος κόκκινος του παραμυθιού.

Πιο πέρα από το σπίτι μου
οχτώ σοφοί μαλώνουν
και κάτω από τη μύτη μου
τα σύννεφα σταυρώνουν.

Κόκκινο βλέπω....

Τριγύρω από το σπίτι μου
σαράντα μέτρα χιόνι
κι εγώ απ’ το φεγγίτη μου
να το κοιτάω που λιώνει.

Κόκκινο βλέπω...

Πιο πέρα από το σπίτι μου
λιοντάρια τριγυρνάνε
κι εγώ τα δυο μου τα παιδιά
τους δίνω για να φάνε.

Κόκκινο βλέπω...

Το σπίτι μου γκρεμίστηκε
κάι `γω τα φώτα ανάβω
δεν το `ξερα πως χτίστηκε
στης θάλασσας την άμμο.

Κόκκινο βλέπω...