Μια για πάντα λεύθερος
ο καημένος,
ήρθα βλέπεις δεύτερος
και καταϊδρωμένος.

Πρώτο που σε γνώρισα
έλιωσα από τον πόθο,
όμως ελογάριασα
χωρίς τον ξενοδόχο.

Έστρωνα μες στην καρδιά σου
πολυθρόνα να καθίσω
άλλος όμως ήταν μέσα
πριν εγώ να ξεκινήσω.

Μια για πάντα λεύθερος
ο καημένος,
ήρθα βλέπεις δεύτερος
και καταϊδρωμένος.

Στο όνειρό μου έβλεπα
ότι σ’ αγκαλιάζω
και σου ορκιζόμουνα
πως άλλη δεν κοιτάζω.

Πού να φανταστώ ο δόλιος
ότι άλλον αγαπούσες
και την έρημη καρδιά μου
θα περιφρονούσες.

Μια για πάντα λεύθερος
ο καημένος,
ήρθα βλέπεις δεύτερος
και καταϊδρωμένος.