Υπακούοντας τον ουρανό
σκαρφαλώνω
στο χαμογελαστό λόφο

Ταξιδεύω με τον ατμό
εκεί που τρέμουν τα φύλλα
μια διάφανης χλόης.

Εκεί που το φιλί
ενός ίσκιου
τρέμει πριν απ’ το χρόνο.

Εκεί που το φως
έγινε μνήμη
των πιο ωραίων ματιών.

Ενώ βαθιά μες στα σύννεφα
βλέπω ν’ ανθίζουν
κάτασπρες φτερούγες.