Σε φυγαδέψαν οι γονοί σου
-κλέφτες του ό,τι ο Θεός δίνει-
τώρα στ’ ανάβλεμμά σου τ’ άστρα
πιάνουν του χαλασμού τη δίνη

και πέφτουνε ως τα γόνατά μου
αναλυμένο δακρυοβόλι,
και `γω στον κόρφο μου τα κρύβω
και δε με πιάνει οργή και βόλι.

Και θεοκυνήγητος αν κλαίγω,
δε σβιεί η φλόγα των εντός μου,
είσαι του αίματός μου αίμα
και είσαι σάρκα της σαρκός μου.