Άνω κάτω μ’ έχεις κάνει
και δεν έχεις βάλει
στο κεφάλι σου εσύ
λίγο πια μυαλό.

Μια το ένα, μια το άλλο
πάντα κάτι βρίσκεις για καυγά.
Πότε ζήλιες, πότε γκρίνιες
δεν μπορώ ν’ αντέξω άλλο πια.

Υπομονή, υπομονή
ως πότε πια θα κάνω.
Δεν πρόκειται, δεν πρόκειται
για σένα να πεθάνω.

Μόνο πίκρα μου `χεις δώσει
κι έχεις πια σκοτώσει
ότι όμορφο για σένα
είχα στην καρδιά.

Τι να κάνω πες μου τώρα
που να βρω τον πόνο μου να πω
θέλω πια κι εγώ να ζήσω
να γελάσω λίγο, να χαρώ.

Υπομονή, υπομονή
ως πότε πια θα κάνω.
Δεν πρόκειται, δεν πρόκειται
για σένα να πεθάνω.