Μες στα μάτια σε κοιτάζω
και νομίζω πως βουλιάζω
μες στης νύχτας το απέραντο κενό.

Παίζεις δύσκολα παιχνίδια
και με ψεύτικα στολίδια
ντύνεις πάλι το όνειρό σου το γυμνό.

Κουράστηκα να χαραμίζομαι
και όνειρα τις νύχτες να δανείζομαι,
να υποφέρω και να χάνομαι για σένα.
Κουράστηκα να χαραμίζομαι,
για ψεύτικες αγάπες να αγωνίζομαι,
να σ’ αγκαλιάζω και να λείπεις από μένα.

Μες στα μάτια σου εικόνες
απ’ του πόθου τους χειμώνες
και αμαρτία που δεν έχει αγιαστεί.

Κρύβεις τόσα και νομίζεις
μ’ ένα δάκρυ πως μ’ αγγίζεις,
όταν όλα έχουν πλέον γκρεμιστεί.

Κουράστηκα να χαραμίζομαι
και όνειρα τις νύχτες να δανείζομαι,
να υποφέρω και να χάνομαι για σένα.
Κουράστηκα να χαραμίζομαι,
για ψεύτικες αγάπες να αγωνίζομαι,
να σ’ αγκαλιάζω και να λείπεις από μένα.