Οι νύχτες μας κρύβουν τη θάλασσα
ο ήλιος πεθαίνει από δίψα.

Άγνωστο τοπίο
της απουσίας Σου.

Κύριε.

Μοχθώ πάνω στη γη σου
μια κοιλότητα από αίμα
μια πλημμύρα από αναμενόμενο φως.

Ας κρατήσουμε το χέρι του μύθου
ας υπερασπιστούμε το πλίνθινο σπίτι μας.

Στεφάνι ν’ αποθέσουμε τη ζωή μας
στη δική σου ανάσταση

Κύριε.