Όταν σ’ αντίκρισα είπα τι κύριος
γεμάτος τρόπους
και σε ξεχώρισα μόλις σε γνώρισα
απ’ τους ανθρώπους.

Ντυμένος άψογα, χειροφιλήματα
και υποκλίσεις
ψεύτικα όλα σου, χωρίς συνείδηση
χωρίς αισθήσεις.

Δεν είσαι κύριος, δεν είσαι κύριος
γι αυτό και έπαψα να σ’ αγαπώ.
Δεν είσαι κύριος, δεν είσαι κύριος
θα το φωνάξω, θα το γράψω, θα το πω.

Κύριος έλεγα κι όσοι σε βλέπανε
πάντα κοντά μου
κύριος έλεγε και η αγάπη μου
και η καρδιά μου.

Κύριος έλεγα και οι ελπίδες μου
πριν τις γκρεμίσεις
κι όμως δε σ’ άξιζε ούτε στο πλάι μου
να περπατήσεις.

Δεν είσαι κύριος, δεν είσαι κύριος
γι αυτό και έπαψα να σ’ αγαπώ.
Δεν είσαι κύριος, δεν είσαι κύριος
θα το φωνάξω, θα το γράψω, θα το πω.