Απόψε δε θα κοιμηθώ
μαζί σου θα μιλάω
σε ξέρω λίγο τι μ’ αυτό
μου διώχνεις τη βροχή.

Στου τηλεφώνου τη γραμμή
ανοίγομαι, γελάω.
Σου δίνω τώρα αν θες κι εσύ
τα πάντα απ’ την αρχή.

Φαντάσου να σε φίλαγα
όπως στα όνειρά μου
στο σώμα σου να κύλαγα
σαν νόμισμα μικρό.

Φαντάσου να σε κράταγα
σφιχτά στην αγκαλιά.
Φαντάσου πως θα ήτανε
αν ήσουνα εδώ.

Απόψε όλα θα στα πω και χείμαρρος οι λέξεις
θα δείξουν πόσο σ’ αγαπώ
θα σπάσουν τους φραγμούς.
στου τηλεφώνου τη γραμμή
σε δίχτυα να με μπλέξεις
μη φύγεις δίχως αφορμή
μισώ τους χωρισμούς.