Ο πατέρας μου ο άντρας
ήταν πρόσφυγας κυρά
κι όταν έπινε κι ερχόταν
έμοιαζε Επιταφίου
βραδινή περιφορά
Είχε αετού φτερά.

Έτσι ζήσαν τέτοιοι άντρες
και βαριά το πλήρωσαν
άγνωστοι και ξεχασμένοι
ή ρεμπέτες δήλωσαν.
Όσοι μείναν απ’ τους άντρες
και δε χάθηκαν
ή τους σκότωσε το ούζο
ή τρελάθηκαν.

Ο πατέρας μου ο άντρας
ήταν Έλληνας κι αυτός
όταν άστραφτε κι εβρόντα
άνοιγαν οι πάνω πύλες
κι έπεφτε κατακλυσμός.
Ήταν άντρας και σεισμός.