Χίλιες φορές τη μέρα τ’ όνειρο σκοτώνουν.
OneireftesΒγήκε φιρμάνι η σκέψη βλάπτει σοβαρά.
Οι μέτριοι κι οι νταήδες ξεφαντώνουν
και οι τυχάρπαστοι μας παίζουν στα χαρτιά.

Μέτρα μας πήρανε βαριά σιωπή μας ντύνουν
και τη ζωή μας τοκογλύφοι τη μετράνε.
Στο ζύγι κλέβουνε τις μέρες που μας δίνουν.
Γι’ αγάπη κι έρωτα οι ανέραστοι μιλάνε.

Τίποτα όμως από αυτά δεν μας τρομάζει
και τριγυρνάμε στους ορίζοντες του απείρου,
με μιαν ελπίδα που νερά συνέχεια μπάζει.
Εμείς, που γίναμε ονειρευτές του ονείρου.

Κυλάνε οι χρόνοι μες στο γκρίζο βουτηγμένοι,
σε σώματα άβουλα στεγνές ψυχές πεθαίνουν,
στη σαχλαμάρα και στο τίποτα δοσμένοι,
το στόμα πνίγει τις αλήθειες που επιμένουν.

Μα σαν του ονείρου τα όμορφα όνειρα ξυπνήσουν
θ’ αστράψει ο Λόγος τρομερός, κι απελπισμένοι
οι κήνσορες τους ποιητές θα προσκυνήσουν
και στον Παράδεισο θα μπουν οι αφορισμένοι.

Γι’ αυτό και τίποτε από αυτά δεν μας τρομάζει
και τριγυρνάμε στους ορίζοντες του απείρου,
με μιαν ελπίδα που νερά συνέχεια μπάζει.
Εμείς, που γίναμε ονειρευτές του ονείρου.