Σκέψου το μαρτύριο μου
λατρεμένο μου παιδί
σαν περνά ο ταχυδρόμος
πως με κομματιάζει ο πόνος
που δεν έχω από σένα
ούτε γράμμα ούτε γραφή.

Πες μου γιατί με ξέχασες
παιδί μου λατρεμένο,
όλοι λαβαίνουν γράμματα
και μόνο εγώ δεν παίρνω.

Πάνε κι έρχονται καράβια
και ρωτώ ξαναρωτώ
μα κανείς ποτέ δεν είπε
που σε ξέρει που σε είδε
πως λοιπόν να ησυχάσω
πώς να παρηγορηθώ.

Πες μου γιατί με ξέχασες
παιδί μου λατρεμένο,
όλοι λαβαίνουν γράμματα
και μόνο εγώ δεν παίρνω.

Λίγο αίμα έχει μείνει
στην καμένη μου καρδιά
θα στο στείλω για να κλάψεις
και μ’ αυτό αν θες να γράψεις
δυο λεξούλες σ’ ένα γράμμα
έστω για παρηγοριά.

Πες μου γιατί με ξέχασες
παιδί μου λατρεμένο,
όλοι λαβαίνουν γράμματα
και μόνο εγώ δεν παίρνω.