Νούρι νούρι μελανούρι
έχει κούτελο και μούρη
η Μιράντα το μωρό
δε μπορεί να πει το ρο!

Από καλλιτέχνες σόι
πήρε και ψυχή και μπόι.
Έργο τέχνης πιο καλό
πού να βρεις, παρακαλώ;
Με τα μάτια της εκείνα,

που τα ψώνισε στην Κίνα
και τα κλει για να σε ιδεί
η Μιράντα το παιδί
πάει στην Κάζα, πάει στο Ωδείο
η ώρα οχτώ κι η ώρα δύο

όλο γέλιο κι αρεσιά
με καινούρια φορεσιά.
Με μια τσάντα σαν ασπίδα,
όλο τρέχα κι όλο πήδα,
πάει να μάθει πέρα κει

γράμματα και μουσική.
Μα Κικέρωνες, Βιργίλιοι,
Ντάντηδες, Μπετόβεν — ήλιοι!
κι οι μεγάλες αρετές,
βαρετοί και βαρετές,

αν δε μάθει το κοράσι
και κουζίνα και φαράσι
και βελόνα που τσιμπά,
να μπαλώνει το μπαμπά!
Όμως... Αν γενεί φασίστρα;

Μάνα μου και Βαγγελίστρα!
Θα ρημάξει όλη τη χτίση
για να την "εκπολιτίσει"!