Στον κόσμο γιατί σ’ έφερα; Αν μου μοιάσεις
κυνηγημένος θα `σαι ολοζωής
ή νύχτα σκοτωμένος (πέμπτος όροφος)
θα σαλτάρεις στο δρόμο "διαλαθών"

απ’ το παραθυράκι τ’ αποπάτου,
ή μ’ αλλουνούς "εις τον συνήθη τόπον"
θα σε καρφώσουν άγνωστον μ’ αγνώστους
με χέρια ελληνικά ντουφέκια ξένα,
χωρίς όνομα, πώς και πού. Οι προδότες

θ’ απαγορεύουν και τα κόλλυβά σας.
Αν όμως δε μου μοιάσεις, η ντροπή
καταδικιά μου θα `ναι, όχι δικιά σου.
Καταδότης, τσολιάς και μπλοκαδόρος,
όσο βουλιάζεις στα σκατά, άλλο τόσο

θα βγαίνεις καθαρός και τιμημένος.
Κι άμα την κάνει ο οχτρός την Προδοσιά
καθεστώς, θα `σαι πρώτος: Και Θρησκεία
και Νόμος και Ιστορία και Λόγος. Κι όταν
οι κανονιές γιορτάζουν των Ελλήνων
την Αρετή, συ θα `σαι ο Υπερέλλην!