Με νοσταλγία περνάω συχνά απ’ τον κήπο σου
κορίτσι πανέμορφο στα κάτασπρα ντυμένη
με μια ρακέτα του τένις καινούργια στο χέρι
με νοερούς αντιπάλους στα σύννεφα παίζοντας
Χωρίς ακόμα να ξέρει το μυστικό σου κανένας
μ’ ελπίδα πάντoτε κάποιος να βγει κερδισμένος.

Από μι’ αναπόληση του πώς ήσουν ντυμένη
ήρθες προς τα εμένα τείνοντας το χέρι
νοερά την ψυχή σου χωρίς αντιπάλους παίζοντας
αυτό που σκεπτόσουνα να μην το μάθει κανένας
κι ένας απ’ αυτούς που ελπίζανε να βγει κερδισμένος
απ’ όσους συχνάζανε πάντα κρυφά στον κήπο σου

Μα τi διαφορετικό περίμενες από `να τέτοιο χέρι
στα ζάρια πάντoτε την καρδιά σου παίζοντας
ενώ ανοιχτά δεν τολμούσε να το κάνει κανένας
όσο να πεις "αλίμονο στον κερδισμένο"
που με ύπουλο τρόπο είχε εισδύσει στον κήπο σου
την ώρα που δεν ήσουνα για τα μάτια του κόσμου ντυμένη.

Θέλω να πω έτσι στα μισοσόβαρα παίζοντας
μην ομολογήσει αυτό το μυστικό κανένας
φόρο τιμής προτείνοντας στον κερδισμένο
τον προνομιούχο που ήξερε να μπει στον κήπο σου
και που σε είδε όχι ακόμα εντελώς ντυμένη
ν’ ανοίγεις το δώρο σου από κάποιο χέρι.

Κι έχοντας φτάσει εκεί που δεν πήγε κανένας
δήλωσε κάποια εχθρότητα στον κερδισμένο
αυτόν που παραβίασε πρόσφατα τον κήπο σου
όταν στους άλλους εμφανίστηκες ντυμένη
και σου προσφέρθηκε απροσδόκητα ένα χέρι
που αποτραβιόταν όταν το `πιανες παίζοντας.

Κι όλα τα μάτια στράφηκαν στον κερδισμένο
του μεγάλου λαχείου που ήταν ο κήπος σου
αδιαφορώντας αν ήσουνα ή δεν ήσουν ντυμένη
στον ώμο σου πάντoτε ακουμπισμένο ένα χέρι
τα μάτια σου από τον έναν στον άλλον παίζοντας
κι ας μην ήταν ακόμα στο δωμάτιο άλλος κανένας.

Ντυμένη στο κήπο σου ήσουνα όμως κανένας δεν βγήκε
κερδισμένος παίζοντας την τύχη του με το χέρι σου.