Ανακατεύτηκαν οι οσμές σε μιαν ανάγνωση info λαγνείας.
Με προδιάθεση Μαΐου στοχαστικά αναμοχλεύεις
των καφενείων τα πάθη
μοναχικός θαμώνας μιας
ερημικής συλλογικότητας.
Χαραγμένα σε βότσαλα τα ίχνη σου επιβιώνουν στ’ αβαθή
κι εγώ που σε νόμισα φουρτούνα και ντύθηκα πέλαγος
μη μου σπρώχνεις το βλέμμα στα κατακάθια του καφέ
Θ’ αρχίσω τις μαντείες
και ποιος αντέχει το κατακόρυφο έρεβος.
Μια καρποφόρα ανάγνωση εκλιπαρείς το ξέρω
εκ του μη όντος να σου δίνεται να διαπερνά τα είδωλα
και τις στιγμές να χτίζει να διχάζει.
Τόσα εικοσιτετράωρα περιστρεφόμενης αναλγησίας
ξεχειλίζουν την υπομονή κι επιστρέφουν τα αινίγματα άλυτα.
Τόση επιμονή στα μήκη και τα πλάτη κάθε οδύνης
κι η έρημος σπαρακτικά να σου απευθύνεται
τι να υιοθετήσεις;
Τους αποκρυφισμούς σου με προβλήματα οράσεως
ή τα ανάλαφρα κυήματα αγνώστων σπερμοδόχων;
Ακόμη πιο σκληρή η επιλογή
και η αποδοχή
φυλλοποντεί στα ορύγματα μιας ξεχασμένης νιότης

Με τα πρόσωπα να δοκιμάζουν τα καινούρια προσωπεία τους
θαμώνας τακτικός σε βήτα προβολής ταινίες
Παραμιλάς
κι εκεί που σηκώνεσαι –γνωστό το έργο–
να σου και νέος κίνδυνος
Ποιο παραμύθι θα σκαρώσεις πάλι
την άγια αναβολή να εξευμενίσεις
και να χωθείς –βαθιά– στις άλλες έγνοιες
Να συμπάσχεις σε φίλια δράματα
Να σε ξεχνούν τα γεγονότα και να περνούν αδιάβροχα.
Ε, κι αν χαθεί καμιά αλήθεια στον περίπατο
θα πεις πως ήταν αμοιβαίος ο συμβιβασμός.

Είναι ελευθέρα η είσοδος
ή θα πληρώσουμε προκαταβολικά για τ’ όνειρο;