Σωπάσαν οι καλοί μου οχτροί. Το χώμα
τους έκλεισε το στόμα.
Κι οι ζωντανοί, διδάχοι και κριτές,
δε ζήσανε ποτές.

Κέρδος κανέν', άμα φωλιάζει εντός μου
ο πιο κακός εαυτός μου.
Σαράκι στα κατάβαθα χωμένο
με τρώει και πάντα μένω.