Το πρωί
στις 5
ο ξηρός
μεταλλικός ήχος

ύστερα από τα φορτωμένα καμιόνια
που θρυμματίζουνε τις πόρτες του ύπνου.
Και το τελευταίο "αντίο" της παραμονής
και οι τελευταίοι βηματισμοί στις υγρές πλάκες
και το τελευταίο σου γράμμα.

Στο παιδικό τετράδιο της αριθμητικής
σαν του μικρού παραθυριού το δίχτυ
που τεμαχίζει με κάθετες μαύρες γραμμές
του πρωινού χαρούμενου ήλιου την παρέλαση.