Ώρες ατέλειωτες, κενές
Εκεί... Να σε κοιτάζω
μαγνητισμένη ως τα κόκαλα του νου
Και να ρουφάς το βλέμμα μου
ωσάν φίδι το γάλα.

Ώσπου
άδεια κούπα εγώ
να ξεψυχώ μπροστά σου
την ώρα που θ’ αρχίζει
το αιμόδιψο δελτίο των εννιά.

Το άλλο βράδυ
θα μιλήσεις με τις φλόγες του τζακιού.