Βρέθηκα να περιμένω χωρίς ίχνος ελπίδας
αδειανές ψυχές, σκιές που περνούν
και φεύγουν βιαστικά,
μου φαίνονται γνώριμες, σαν από
παρελθοντική μυστηριακή ιεροτελεστία.
Καινότυπες εκφράσεις και
απερίγραπτες φαντασιώσεις
του εφηβικού μου αυθορμητισμού.
Μα τη πίστη μου,
βαρέθηκα να περιμένω.