Ένας κόσμος αλλοπρόσαλλος
από καθώς πρέπει κι ανυπόληπτα πρόσωπα
που τρέχουν – τρέχουν ακολουθώντας
στις δαιδαλώδεις στοές
τον κοντό μαυροντυμένο κύριο.
Κι εκείνος
Να τυλίγει και να ξετυλίγει το μίτο
της Αριάδνης
-υποτίθεται.

Κι Μινώταυρος να βρυχιέται
μια κοντά μια απόμακρα
σαν απειλή σαν παράκληση
και ποτέ να μη φαίνεται.

Προσωπεία παραφροσύνης και ιλαρότητας
η αλλοπρόσαλλη σύναξη
κάποτε φτάνει στη ΕΞΟΔΟ
όπου έχει στηθεί το τεράστιο πανό με το τέρας
της Πασιφάης
το αχόρταγο.