Δεν είμαστε από κείνους που φυλακίζουν τα πουλιά
για να τα μελετήσουν
ούτε από κείνους που ζωγραφίζουνε παράθυρα στους τοίχους
για να κοιτάζουν ουρανό.
Δε μοιάζουμε με κείνους που με πλεγμένα χέρια
ονειρεύονται χώρια
ούτε με κείνους που τα κλειστά τους βλέφαρα είναι αυλαίες
της θλιβερής τους γύμνιας.
Σε μας τα χελιδόνια είναι ελεύθερα ν’ αναγγέλλουν την άνοιξη κάθε εποχή
πάνω στα κλειστά μας μάτια στάζει την προστασία του το φεγγάρι
καθώς μ’ ακατάβλητα χέρια ξετυλίγουμε ο ένας τον άλλο
ως τον απύθμενο εσωτερικό ουρανό.