Την άφησα γιατί ήτανε μια μάγισσα,
να γλιτώσω ίσως άργησα μα ποτέ δεν είν’ αργά,
την άφησα, ό,τι είχα τής τα χάρισα,
μια ανάμνηση δεν κράτησα γιατί μού `κανε πολλά.

Αλλάζω στρώμα και σεντόνια και γυρίζω πίσω χρόνια,
το τηλέφωνο θ’ αλλάξω και την κλειδαριά.

Και μην τυχόν τολμήσεις να μιλήσεις
για έγκλημα καρδιάς
και μην τυχόν τολμήσεις να με πείσεις
ότι μ’ αγαπάς.

Την άφησα, ως εδώ ήρθα, αγανάκτησα,
ευτυχώς που δε ναυάγησα στη δική της αγκαλιά,
την άφησα κι ό,τι είχα τής τα χάρισα,
μια ανάμνηση δεν κράτησα γιατί μού `κανε πολλά.

Αλλάζω στρώμα και σεντόνια και γυρίζω πίσω χρόνια,
το τηλέφωνο θ’ αλλάξω και την κλειδαριά.

Και μην τυχόν τολμήσεις να μιλήσεις
για έγκλημα καρδιάς
και μην τυχόν τολμήσεις να με πείσεις
ότι μ’ αγαπάς.

Την άφησα.