Τα λησμόνησες πια όλα,
όρκους και φιλιά
και χωρίς καμιά αιτία
φεύγεις τώρα μακριά
τόσο ξαφνικά.

Τώρα, τώρα, πώς θα γιατρευτώ
δώσε μου φαρμάκι να φαρμακωθώ,
δώσ’ μου αγάπη μου μη λυπάσαι πια
μες στην δική σου αγκαλιά
να σβήσω τούτη την βραδιά.

Απ’ τα χείλη τα δικά σου έπαιρνα ζωή
μια καρδιά μου `χεις αφήσει
πληγωμένη κι ορφανή,
πάρτηνε κι αυτήν.

Τώρα, τώρα, πώς θα γιατρευτώ
δώσε μου φαρμάκι να φαρμακωθώ,
δώσ’ μου αγάπη μου μη λυπάσαι πια
μες στην δική σου αγκαλιά
να σβήσω τούτη την βραδιά.