Υπόφερα σ’ αυτόν τον χωρισμό
τα δάκρυα δεν λείπουν απ’ τα μάτια
κάθε λεπτό κι ένας λυγμός
ένας θλιμμένος στεναγμός
έκανε ο πόνος την καρδιά
χίλια κομμάτια.

Γιατί, γιατί, γιατί
γιατί χωρίσαμε στο πείσμα
και απάνω στον θυμό,
τον όρκο μας κι οι δυο μας τον πατήσαμε
και σβήσαμε ένα όνειρο γλυκό.

Πέρασα αξημέρωτες βραδιές
και έκλαψα πολύ γιατί μου λείπεις
εξαναζούσα τα παλιά,
αγάπης λόγια και φιλιά
και με πλημμύριζαν τα δάκρυα της λύπης.

Γιατί, γιατί, γιατί
γιατί χωρίσαμε στο πείσμα
και απάνω στον θυμό,
τον όρκο μας κι οι δυο μας τον πατήσαμε
και σβήσαμε ένα όνειρο γλυκό.

Υπόφερα σ’ αυτόν τον χωρισμό
ο πόνος μου μια πληγή μου `χει ανοίξει
σταλαγματιά σταλαγματιά
το δάκρυ που κυλούσε πια
κι ένα ποτάμι έχει γίνει να με πνίξει.

Γιατί, γιατί, γιατί
γιατί χωρίσαμε στο πείσμα
και απάνω στον θυμό,
τον όρκο μας κι οι δυο μας τον πατήσαμε
και σβήσαμε ένα όνειρο γλυκό