Βήμα βήμα πατώ με το βλέμμα σκυφτό
κουρασμένη και απελπισμένη.
Μονοπάτι τραβώ με τον πόνο διπλό
μα δεν ξέρω κι εγώ που θα βγω.

Των ματιών σου το φως ν’ αντικρίσω ζητώ
για να βρω τη μεγάλη τη στράτα.
Εξαντλήθηκα πια να περνάω στενά
από πέτρες κι αγκάθια γεμάτα.
Δεν μπορώ, δεν βαστώ.

Βήμα βήμα πατώ και δειλά σταματώ
να κοιτάζω τριγύρω για σένα.
Μα δεν είναι κανείς και τραβώ η δυστυχής
για να φτάσω στην άκρη της γης.

Των ματιών σου το φως ν’ αντικρίσω ζητώ
για να βρω τη μεγάλη τη στράτα.
Εξαντλήθηκα πια να περνάω στενά
από πέτρες κι αγκάθια γεμάτα.
Δεν μπορώ, δεν βαστώ.