Παραμιλώντας βάδιζα
το νου μου δεν τον όριζα,
δεν ξέρω τι σκεφτόμουνα
κι όλο αναρωτιόμουνα
το πού θα καταλήξω.

Σε ποιον να πω τον πόνο μου,
σε ποιονε καλημέρα;
Όλοι με ρίχνουν στην ζωή,
με τρώνε οι αναστεναγμοί
κι άλλοι με κάνουν πέρα.

Βαριά μου ήρθε η ζωή
θολή σκοτεινιασμένη
για την ψευτιά την απονιά
που βασιλεύει στο ντουνιά
καρδιά μου πονεμένη.