Κανείς δεν μας ερώτησε προτού
να γεννηθούμε
σ’ αυτόν τον ψεύτικο ντουνιά
αν θέλουμε να `ρθούμε.

Ανοίγει η πόρτα βγαίνουμε
σ’ αυτήν την κοινωνία
και κάθε μέρα που περνά
μας τρώει η αγωνία.

Άλλος γεννιέται τυχερός
γλεντάει νύχτα μέρα
και άλλος έχει στην καρδιά
τον πόνο του παρέα.

Άλλος γεννιέται τυχερός
κερδίζει στην αγάπη
και άλλος έχει στην καρδιά
πίκρες, καημούς, φαρμάκι.

Κι αν έχει πίκρες, βάσανα
καθένας στη ζωή του
υπάρχουν και γλυκές στιγμές
που μένουν στη ψυχή του.

Κι εκεί που συνηθίζουμε
ωραία να περνάμε
κλείνει η πόρτα της ζωής
χωρίς να μας ρωτάνε.