Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /home/stixoi/public_html/sec.php:2) in /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php on line 364
stixoi.info: Ο διαβάτης της ζωής
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130309 Τραγούδια, 269359 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Ο διαβάτης της ζωής      
 
Στίχοι:  
Αττίκ
Μουσική:  
Αττίκ


Έρημος, βαρύς και μόνος
σέρνομαι μέσ’ στη ζωή,
κάθε βήμα μου είναι πόνος
μα τον ξένο πόνο, ποιος τον εννοεί,
δίχως σπίτι, δίχως σόι
περπατώ εδώ κι εκεί
και χτυπώ το κομπολόι
που μου χάρισαν στον κόσμο οι κακοί.

Ορφάνεψα από μάνα και πατέρα
και λάτρευα τον μόνο μου αδελφό
που φρόντιζε κι εγώ ν’ ανατραφώ,
εζούσαμ’ ενωμένοι, μα μια μέρα,
το σπίτι μας πωλεί το πατρικό,
τ’ ολόχρυσο τ’ αμπέλι και χωράφι
που έβγαζε σταφύλι έτσι γλυκό
αι φεύγει με μια βρωμα, μ’ ένα κουρέλι.

Κι από τότες, ο καημένος,
παντού βάρος, παντού ξένος.

Έρημος, βαρύς και μόνος
σέρνομαι μέσ’ στη ζωή,
κάθε βήμα μου είναι πόνος
μα τον ξένο πόνο, ποιος τον εννοεί,
δίχως σπίτι, δίχως σόι
περπατώ εδώ κι εκεί
και χτυπώ το κομπολόι
που μου χάρισαν στον κόσμο οι κακοί.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: -
      Αναγνώσεις: 2677
      Σχόλια: 2
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   Χριστόδουλας @ 06-10-2016
   netriofron
05-05-2020 20:01
Η παρτιτούρα γράφει :
.... Εξετελέσθη δια πρώτην φοράν εις την Μάντραν του Αττίκ υπό του ιδίου (Περίοδος 1932). Γράφτηκε στην Αθήνα. Αφιερωμένο εις τον εαυτό μου ....


Χορός / Ρυθμός / Είδος : Μοιρολόι.



1933 = Νικολας Μοσχονας , ------------------------ Δίσκος 78 στροφών στην HMV AO 2109 (OT-1523) ,και σε 45ρη της His Master's Voice ‎(7PG 2622) (1959) , , & άλμπουμ ''Νίκος Μοσχονάς* ‎– Σπάνιες Ηχογραφήσεις'' (1982) , , & συλλογή ''Αττίκ ‎– Ο Διαβάτης Της Ζωής'' (2012) ------------------------- https://youtu.be/KLaX2UDAcBY


1967 = Δανάη Στρατηγοπούλου ‎ , , Πιάνο : Μίμης Πλέσσας , ---------------------- Άλμπουμ ''Δανάη*, Αττίκ, Μίμης Πλέσσας ‎– Η Δανάη Στα Πιο Όμορφα Τραγούδια Του Αττίκ'' , , & στο 2πλο CD ''Δανάη Στρατηγοπούλου ‎– Ολοκληρωμένες ηχογραφήσεις 1957-1977''


2011 = ''Cyanna'' , ------------------ https://youtu.be/qUwFbkahVp4


2019 = Γιάννης Αγγελάκας , ------------------------ στο 2πλο άλμπουμ ''Γιάννης Αγγελάκας, Νίκος Βελιώτης* ‎– Λύκοι Στη Χώρα των Θαυμάτων'' -------------------------- https://youtu.be/Zri9JJkLkAo


ΠΗΓΗ = [ https://www.discogs.com/search/?q=%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%B6%CF%89%CE%AE%CF%82&type=all ]
   Χριστόδουλας
24-07-2017 14:38
Όλο το τραγούδι με την Δανάη:


Έρημος βαρύς και μόνος
σέρνομαι μες στη ζωή
κάθε βήμα μου είναι πόνος
μα τον ξένο πόνο ποιος τον εννοεί
Δίχως σπίτι, δίχως σόι
περπατώ εδώ κι εκεί
και μετρώ το κομπολόι
που μου χάρισαν στον κόσμο οι κακοί

Ορφάνεψα από μάνα και πατέρα
και λάτρεψα τον μόνο μ’ αδελφό
που φρόντιζε κι εγώ ν’ ανατραφώ
Εζούσαμε ενωμένοι μα μια μέρα
το σπίτι μας πωλεί το πατρικό
τ’ ολόχρυσο χωράφι και τ’ αμπέλι
που έβγαζε σταφύλι έτσι γλυκό
Και φεύγει με μια βρωμα,
μ’ ένα κουρέλι

Κι από τότες ο καημένος
παντού βάρος, παντού ξένος

Έρημος βαρύς και μόνος
σέρνομαι μέσ’ στη ζωή
κάθε βήμα μου είναι πόνος
μα τον ξένο πόνο ποιος τον εννοεί
Δίχως σπίτι, δίχως σόι
περπατώ εδώ κι εκεί
και μετρώ το κομπολόι
που μου χάρισαν στον κόσμο οι κακοί

Στου βίου τις φουρτούνες όταν μπήκα
Εδιάλεξε κι εγώ ένα πρωί
Μια σύντροφο στη μαύρη μου ζωή
Γυναίκα με καρδιά είπα πως βρηκα
Νυχτέρια εργαζόμουνα γι αυτήν
Χρυσό βραχιόλι να της παραγγείλω
Μα έφυγε ένα βράδυ με εραστή
Τον άνθρωπο που νόμιζα για φίλο!

Από τότες ο καημένος
στην αγάπη γελασμένος

Έρημος βαρύς και μόνος
σέρνομαι μέσ’ στη ζωή
κάθε βήμα μου είναι πόνος
μα τον ξένο πόνο ποιος τον εννοεί
Δίχως σπίτι, δίχως σόι
περπατώ εδώ κι εκεί
και μετρώ το κομπολόι
που μου χάρισαν στον κόσμο οι κακοί

Σιχάθηκα από τότε τους ανθρώπους
Επήρα μπογαλάκι και ραβδί
Και τράβηξα το δρόμο το μακρύ
Εγύρισα της γης όλους τους τόπους
Γυρεύοντας τη λήθη στο πιοτό
Μου είπαν αυτό πως θα πεθάνω
Μα τ’ άτιμο με γέλασε κι αυτό!

Το άφησα και τώρα τι να κάνω
Ούτε καν σα μεθυσμένος δεν ξεχνάω ο καημένος

Έρημος βαρύς και μόνος
σέρνομαι μες στη ζωή
κάθε βήμα μου είναι πόνος
μα τον ξένο πόνο ποιος τον εννοεί
Δίχως σπίτι, δίχως σόι
περπατώ εδώ κι εκεί
και μετρώ το κομπολόι
που μου χάρισαν στον κόσμο οι κακοί


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο