Ανηφόρες, κατηφόρες περπατήσαμε
Δύσβατο το μονοπάτι που κινήσαμε
Τον παράδεισο να βρούμε
Να τον ζήσουμε
Σε γκρεμό όμως θα βγούμε
Να πηδήσουμε.

Στο τέλος του δρόμου
Τρενάκι του τρόμου
Πού πάμε μετά ποιος το ξέρει;
Μου αφήνεις το χέρι
Τη λάθος την ώρα
Προτού να ξεσπάσει η μπόρα
Σ´ελεύθερη πτώση
Κι εν πάση περιπτώσει
Φοβάμαι.

Κόντρα άνεμος φυσούσε, μα επιμείναμε
Η αγάπη μας πεινούσε , κι όλο δίναμε
Της Ιθάκης σκαλοπάτια
Είν ´ απάτητα
Πάνω που έκλεινα τα μάτια
Τα ´χω ορθάνοιχτα.