Στα λιβάδια που γυρνάς
να μην κοιμάσαι τις νύχτες αργά.

Να προσέχεις πώς περνάς
τον άγριο δρόμο τα μεγάλα θεριά.

Να μη μου φεύγεις στα βαθιά
μη βγει το ρέμα και σε πάρει μακριά.

Στου χειμώνα το βορριά
κοίτα να έχεις πάντα ρούχα ζεστά.

Να μη σε βρίσκει δίχως φυλαχτό
τα μεσημέρια του Αυγούστου το φως.

Να με θυμάσαι να μη σε ξεχνώ
που έμεινα πίσω και σαλπάρεις μικρός.

Κι όταν θα σβήσει ο ουρανός
κοίταγε κάτω μη σιωπάς μοναχός.

Κι έχε το χώμα μαλακό
να βγουν τα άνθη με το πρώτο νερό.

Ωχ μην πας ψυχούλα στα πολύ ψηλά
για να σε νιώθω ότι είσαι κοντά.