Λευτέρωσε την αίσθηση
από τα φύλλα του φθινόπωρου.
Σπάσε τις αλυσίδες που με δένουν
στο ανδρείκελο της Τάξης των Πραγμάτων
και σέρνουν τη ντροπή ξοπίσω μου.
Γδύσε με
πόσο με τυραννάνε τα κουρέλια
κι αυτή η φλυαρία για το τίποτα!
Δος μου το φως που φέρνει την ανάσταση.
Θέλω να λυτρωθώ, καθώς
τα χείλια σου θα ταξιδεύουν στο κορμί μου.
Ήλιε μου,
λευτέρωσε την αίσθηση
από τα φύλλα του φθινόπωρου...