Πράσινα μάτια, χρώμα εξωφύλλου,
δόντια λευκά κόκκινου μήλου.
Μάγισσα ξόρκια να της κάνει,
σε νυφικό της vogue ντιβάνι.
Ένα κορίτσι ταξιδεύει,
ιππότες - πρίγκιπες γυρεύει.
Τα ξωτικά της να σκοτώσουν,
από τους νάνους να τη σώσουν.

Κόρη παράλογα που υφαίνει,
σαν παραμύθι ξεμακραίνει,
ψηλά στη νύχτα δραπετεύει,
στιγμή ενός πρίγκιπα ξοδεύει.
Μοίρα γλυκιά λίγο πριν φέξει,
κορώνα η γράμματα διαλέξει,
η νύχτα έχει αποφασίσει,
ζωή με νάνους πως θα ζήσει.

Μέσα στα φλας σφιχτά δεμένη,
πάνω σ’ ατζέντη τυλιγμένη,
της μοίρας κλώτσος έχει ορίσει,
φιλί ακριβό να την ποθήσει.
Ένα κορίτσι που δεν ξέρει,
πως κάποιος πρίγκιπας θα φέρει,
χρυσή κορώνα να τη στέψει,
κορώνα – γράμματα να παίξει.