1
Ξέρω πως κρύβεις
ένα κομμάτι νύχτας
μέσα στην τσέπη.

2
Όταν νυχτώνει
τα μολύβια δε γράφουν,
γίνονται σφαίρες.

3
Πώς την κρέμασες
ανάποδα τη νύχτα
σαν νυχτερίδα.

4
Δράκοι της νύχτας
καταπίνουν αστέρια
και σκόρπιους στίχους.

5
Ξύπνα τον ήλιο,
μαλώσανε τ’ αστέρια
με το φεγγάρι.

6
Αίμα στ’ αγκάθια
ο πόνος ξεγεννάει
τριαντάφυλλα.

7
Δεν είσαι δάσος,
πευκοβελόνα είσαι
στο μανίκι μου.

8
Τίναξες κλαδιά
έβγαλες και λουλούδια
μπηγμένο ξίφος.

9
Τα ξένα πουλιά
στο ξένο δέντρο τρέμουν
την καταφρόνια.

10
Σκίσε τα ρούχα.
Γυμνοί, με τα φτερά μας
ν’ αναληφθούμε.